วันอาทิตย์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2555

โดดเดี่ยวเดียวดายให้มีสุข (ตอนที่ 1)

ตอนที่ 1 ความรัก  เริ่มต้นทำไมต้องสุข  จุดจบทำไมต้องเศร้า :(


ความรักของเราแต่ละคนอาจเริ่มต้นจากการพบกันโดยบังเอิญ  มีเพื่อนแนะนำให้รู้จักกันตอนไปงานเลี้ยง  งานวันเกิดเพื่อนทำงานที่เดียวกันหรือรู้จักมักคุ้นกันตั้งแต่ยังเด็ก  ไม่ว่าเราจะพบเจอกันด้วยเหตุการณ์แบบไหน  การเริ่มต้นของความรักก็มักเริ่มจากความสุขและความงดงามเสมอ  มีความทรงจำและความประทับใจในกันและกันจนต้องสานสัมพันธ์ต่อทำความรู้จักตั้งแต่ผิวเผินจนมาเป็นคนรักกันในที่สุด  แต่ใครจะไปรู้ว่าความรักครั้งนี้จะลงเอยอย่างไร  ไม่ว่าจุดเริ่มต้นจะเป็นเช่นไร  สุดท้ายก็มีแต่ความเศร้้าอยู่ดี  แม้เราจะพยายามทำใจให้ยอมรับกับความไม่แน่นอนบ้างแล้วส่วนหนึ่ง  แต่เมื่อถึงเวลานั้นจริง ๆ ก็ไม่มีใครห้ามน้ำตาไม่ให้มันไหลได้เลยสักคน



ความรักนั้นมักถูกมองว่า  เป็นเรื่องใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งในชีวิต


จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ทุกคนจะให้ความสำคัญกับมันมากเป็นพิเศษ  และพยายามสืบเสาะหาใครคนนั้นที่จะมาเป็นคู่ชีวิต  เพื่อที่จะร่วมสร้างความสุข  เสียงหัวเราะ  มอบรอยยิ้ม  มอบสิ่งดี ๆ ให้แก่กัน  สร้างอนาคตที่สดใสใช้วันคืนและแบ่งปันความสุขความทุกข์ที่มีร่วมกัน  เมื่อถึึงวันนั้นเราจึงต้องพยายามทำทุกวิถีทาง  เพื่อให้มันอยู่กับเราไปนานๆ



แต่ความรักมันก็เหมือนเรื่องอื่น ๆ ในชีวิตที่เราได้แต่ทำให้ดีที่สุดเท่านั้น  รักกันให้ดีๆ ทำแต่สิ่งดีๆ พูดแต่สิ่งดีๆ  มอบแต่สิ่งดีๆ ให้คนที่เรารัก  แต่มันจะลงเอยอย่างไรก็เป็นเรื่องของอนาคตที่ไม่อาจกำหนดผลได้จะหวังหรือผิดหวังก็เป็นเพียงสิ่งที่สามารถจะเกิดขึ้นได้ทั้งสองทาง  เราคงไม่อาจไปทัดทานอะไรได้


หากเขาเป็นคนที่ใช่.........สุดท้ายมันก็คือใช่    แต่หากเขาไม่ใช่..........จะยื้ออย่างไร  

ก็คงอยู่กับเราได้ไม่นานนัก  : )


กับคำถามที่ว่าความรักมักเริ่มต้นด้วยความสุข  และจุดจบจะต้องเศร้า  จึงไม่ใช่เรื่องจริงเสมอไป......











ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น